เรียนสูงแค่ไหนไม่ใช่ประเด็น ทำงานให้เป็น คือประเด็นสำคัญ
เรียนสูงแค่ไหนไม่ใช่ประเด็น ทำงานให้เป็น คือประเด็นสำคัญ
เรื่องการเรียน
การศึกษาบ้านเรานั้นก็เหมือนกับว่าเป็นเรื่องของคนที่เรียนเพียงคนเดียว การที่เรียนดีเรียนแย่ก็อยู่กับตัวเองทั้งหมดทั้งสิ้นไม่ว่าจะ พ่อแม่ ครูบาอาจารย์ หรือพี่
น้องก็ไม่สามารถช่วยอะไรได้เลย และบางครั้งสถานที่ที่เราเรียนนั้นจบมาก็ไม่ได้เกี่ยวกับการทำงานของเรา แน่นอนว่าทุกสิ่งก็ขึ้นอยู่กับประสบการณ์และฝีมือด้วยเช่นกัน ที่จะทำงานและใช้ชีวิตอยู่กับผู้อื่น
แต่ถ้าคุณนั้นมีผลการเรียนที่ออกมาดีก็จะมีโอกาสว่าจะทำงานเก่ง เพราะกว่าจะจบก็ต้องฝึกฝนกันมากมายเลยทีเดียว ซึ่งนั่นก็คิดว่าเคยผ่านกันมาทุกคนอย่างแน่นอนในชีวิตวัยนักศึกษา
เรานั้นจะเห็นได้ว่าในช่วงที่เราศึกษาอยู่นั้น หากเรานั้นได้คิดผิดทำผิดมันก็จะลงโทษเราได้อย่างเดียวก็คือเกรดผลการเรียนของเรานั่นเอง ถ้าออกมาไม่ดีก็ติด F ต้องไปเรียนใหม่กับรุ่นน้อง แต่บางคนนั้นก็ไม่ได้ถืออะไร แต่บางคนก็ถึงกับขั้นเครียดที่จะต้องไปเรียนกับรุ่นน้อง
ชีวิตในวัยเรียนนั้นมีเรื่องเครียดกี่เรื่องเองเท่านั้นค่ะ ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องสนุกซะมากกว่าบางคนก็ไม่อยากจบออกมา เพราะชีวิตในช่วงวัยเรียนนั้นมีความสนุกมาก เมื่อจบก็จะอยู่ในช่วงวัยทำงานซึ่งนั่นชีวิตก็อาจจะมีความสนุกน้อยลงนั่นเองค่ะ ต้องทำงานหาเงิน ไม่ค่อยมีเวลาทำสิ่งที่ตัวเองแบบอยากผ่อนคลาย
เรื่องที่สองก็คือเรื่องการทำงาน
การเรียนเป็นอะไรที่ง่ายค่ะสอบไม่ผ่านก็ลงเรียนใหม่ แต่เมื่อย้อนมองกลับมาแล้วก็ทำงานนั้นข้อหาทำแล้วไม่ผ่านก็จะเกิดผลหลายๆอย่างตามมา หรือ เพื่อน
ร่วมงานนั้นขาดความเชื่อถือในตัวเรานั่นเองค่ะ นี่แหละคือโลกความจริงเมื่อเราผิดพลาด
แต่ในขณะเดียวกันก็เป็นโรคที่หอมหวานเมื่อเราทำงานสำเร็จ คุณนั้นจะเกิดคุณค่าต่อผู้อื่นในวงกว้างเลยทีเดียว รักคนที่ประสบความสำเร็จในชีวิตทั้งหลาย
ก็เชื่อว่า ถึงแม้จะเรียนจบจากช่วงวัยเรียนแล้วแต่เขาก็ไม่สามารถหยุดหาความรู้อยู่แค่นั้นไม่ได้ ต้องศึกษาอะไรแบบจริงๆจังๆ ในระดับที่สูงขึ้นไปอีกหรือที่เรียกกันว่ามหาลัยชีวิตนั่นเองค่ะ เพราะไม่มีผลต่อชีวิตของเรา
และเรานั้นถ้าจะลงมือทำอะไรก็ต้องศึกษาไปจนวันตาย คนที่ชีวิตล้มเหลวก็มีเพียงแค่สาเหตุเดียวคือไม่รู้จักที่จะเรียนรู้และแก้ไขในสิ่งที่ผิด ทำผิดอยู่ซ้ำซ้ำ จนไม่มีคุณภาพและหมดความน่าเชื่อถือ สุดท้ายก็คือตัวเองนั้นเกิดความล้มเหลว