หัดพึ่งพา ตัวเองให้ได้ แม้ไม่มีใครให้กำลังใจก็ตาม
หัดพึ่งพา ตัวเองให้ได้ แม้ไม่มีใครให้กำลังใจก็ตาม
1.ไม่มีใครอยู่กับเราได้ตลอดไป
ปฏิเสธไม่ได้ว่า “ เวลา ” มักพรากใครหลายๆ คนให้เดินออกไปจากชีวิต ในแบบที่เราเองก็ไม่ทันได้ตั้งตัวกันอยู่เสมอจึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่ในบางที ความรู้สึก
เคว้งคว้างทั้งหลายจะก่อตัวขึ้นภายในจิตใจ จนทำให้รับรู้ได้ถึงความอ่อนแอที่มี ดังนั้น การใช้ชีวิตคนเดียวให้เป็น คือเรื่องสำคัญอีกเรื่องหนึ่ง ที่คนเราจะต้องหัด
เรียนรู้เอาไว้ เพราะไม่ใช่ที่ว่าทุกสิ่งบนโลกใบนี้จะสามารถคงอยู่ได้ตลอดไป ไม่เว้นแม้แต่ตัวของเราเองด้วยก็ตาม
2.เอาแน่เอานอนไม่ได้กับใจของคนอื่น
เพราะใจคนเรา สามารถเปลี่ยนไปอย่างเอาแน่เอานอนอะไรไม่ได้ในทุกวินาที และเราไม่มีทางที่จะรับรู้ได้เลยว่าเมื่อถึงจุดๆ หนึ่งของชีวิต ใครบ้ างที่จะยังคง
อยู่เคียงข้างกันไป ตลอดการเตรียมพร้อมรับมือกับความเปลี่ยนแปลงหลายๆอย่าง จึงอาจมีส่วนช่วยให้ สิ่งที่ต้องเผชิญหน้านั้น ไม่ใช่เรื่องยากเกินรับมือไหว
3.ไม่ต้องเป็นภาระหรือสร้างความเดือดร้อนให้กับใคร
ในแง่ของความเป็นจริงคือ คนเราควรหัดใช้ศักยภาพที่มีอยู่ในตัวเองหรือช่วยเหลือตัวเองให้ได้อย่ างเต็มที่เสียก่อนและเมื่อไม่ไหว หรือคิดว่าทำไม่ได้แล้ว
ค่อยหันหน้าไปพึ่งพาความช่วยเหลือจากคนอื่นซึ่งการกระทำเช่นนี้ จะทำให้เรารู้สึกถึงได้ถึงคุณค่าที่มีอยู่ในตัวเองมากยิ่งขึ้น เพราะการหลีกเลี่ยงเป็นตัวภาระ
หรือการสร้างปัญหาให้กับคนรอบข้างลดน้อยลง
4.ทำในสิ่งที่ต้องการได้อย่างเต็มที่
การได้ทำอะไรด้วยตัวเองแค่เพียงคนเดียว มักจะทำให้เรารู้สึกได้ถึงความเป็นอิสระและสามารถใช้ชีวิตในแบบที่ต้องการได้อย่างเต็มที่ และไม่ต้องเป็นห่วง
หรือเป็นกังวลว่าใครจะรู้สึกอย่างไรถือเป็นการสร้างความสุขง่ายๆ ให้กับตัวเองได้อีกในอีกหนทางหนึ่ง โดยที่ไม่ต้องเดือดร้อนใครอีกด้วย