ลูกควรจำไว้ ถ้า รักพ่อแม่ อย่ากล่าวโทษท่านใน 5 เ รื่ อ งนี้ หากอย า กให้ชีวิตการงานเจริญ
ลูกควรจำไว้ ถ้า รักพ่อแม่ อย่ากล่าวโทษท่านใน 5 เ รื่ อ งนี้ หากอย า กให้ชีวิตการงานเจริญ
1 ไม่โทษพ่อแม่ที่ท่านบ่นว่า…
ที่พ่อแม่บ่นว่าก็เพราะเราทำไม่ได้ดี ที่บ่นว่าไม่ใช่เพื่อตัวท่านเองแต่เป็นเพราะเพื่อเรา ไม่มีพ่อแม่คนไหนที่ไม่รักลูกของตนเองหรอก ไม่มีพ่อแม่คนไหนที่ไม่อย า กให้ลูกเจริญก้าวหน้ากว่าตนเอง ไม่มีพ่อแม่คนไหนที่ไม่อย า กให้ลูกของตนเป็นอภิชาตบุตร ที่เก่งกล้าสามารถกว่าตนเอง
2 ไม่โทษพ่อแม่ว่าชักช้า
ย ามพ่อแม่แก่เฒ่า อย่าไปด่าทอว่าท่านทำอะไรชักช้า หากเรา
ยังไม่เคยเป็นพ่อแม่ เราไม่มีทางรู้เลยว่าคนที่เป็นพ่อแม่ต้องใช้ความรักความอดทนมากเพียงใด ในการสอนให้เราเดิน
สอนให้เรากิน สอนให้เราอาบน้ำ สอนให้เราทำหลายสิ่งหลายอย่างที่เราโต ย ามที่ท่านหนุ่มสาว ท่านทุ่มกำลังแรงกายเพื่อพวกเรา มาบัดนี้ร่ า งกายจึงทรุดโทรม หากวันหนึ่งพ่อแม่แก่
ชราลง กำลังวังชาเริ่มเสื่оมถอย จงจำไว้ “เห็นพ่อแม่ในวันนี้ ดุจเห็นตนเองในวันข้างหน้า” เ รื่ อ งกตัญญู ต้องรีบลงมือทำ
3 ไม่โทษพ่อแม่ว่าไร้ความสามารถ
ไม่มีใครที่เก่งไปทุกเ รื่ อ ง และไม่มีใครที่ทำทุกเ รื่ อ งได้สมบูรณ์ พ่อแม่คือผู้ให้ชีวิต ทุ่มเทเลี้ยงดูเราจบเติบใหญ่สิ่ งนี้
ไม่ใช่เ รื่ อ งง่ายเลย อย่าต่อว่าพ่อแม่ว่า “สู้พ่อแม่ของคนอื่นก็
ไม่ได้” คำพูดนี้ เมื่อพูดออกไป ต่อให้ม้าฝีเท้าไวก็วิ่งตามไปเก็บกลับคืนมาไม่ทัน แล้วมันจะกลายเป็นตราบาปในชีวิตคุณไปทั้งชีวิต
4 ไม่โทษพ่อแม่ว่าจู้จี้จุกจิก
พ่อแม่เกิດมาก่อนเรา มีประสบการณ์มากกว่าเรา อย่าตะคอกท่าน เมื่อท่านจ้ำจี้จำไชให้กินข้าว ให้ใส่เสื้อผ้าหนา ให้ใส่
หมวกกันน็อก ให้กลับบ้านเร็ว ให้เก็บห้อง ให้อย า กหลายอย่าง เพราะคนที่รักเราจริงเท่านั้นที่จะจู้จี้ในเ รื่ อ งนี้กับเรา พ่อ
แม่ไม่มีทางจู้จี้กับคนที่ไม่ใช่ลูกหลานของท่านแน่นอน หรือคุณว่าไม่จริง
5 ไม่โทษพ่อแม่ย ามท่านป่ ว ยไข้
ไม่ว่าพ่อแม่จะยุ่งเพียงไร จะดึกดื่นเพียงไหน จะฝนตกแดดออกปานใด พอเราเจ็ບไข้ท่านจะละทิ้งการงานในทันที ท่านจะพาเราไปหาหมอในทันที ท่านจะหาวิธีเยียวย ารั กษ าเราใน
ทันที ย ามที่ท่านป่ ว ยไข้ เราทำเหมือนที่ท่านทำให้เราได้มาก
น้อยเท่าไหร่? หรือว่าเพราะพ่อแม่เจ็ບป่ ว ยนานวัน จึงทำให้ลูกไม่กตัญญูดูแลหรือ? หรือเราจะเป็นจำนวนคนที่สังคมตรา
หน้าว่าเป็นลูกอกตัญญูเพิ่มขึ้นอีกคนหนึ่ง
พ่อแม่ให้กายสังขารมา มิใช่ให้เรามาคอยกล่าวโทษท่านในขณะที่เราโตขึ้น พ่อแม่ก็เริ่มแก่ชราลง จวบจนลาโลก ลาลูก
หลานไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ ไม่มีพ่อแม่ก็ไม่มีเรา โทษกล่าวพ่อแม่ มิสู้เข้าใจพ่อแม่ หากแม้แต่พ่อแม่คุณยังให้อภัย
ไม่ได้ แล้วจะไปให้อภัยใครในโลกใบนี้ได้? ร้อยพันความดีงาม
ความกตัญญูมาเป็นอันดับที่หนึ่ง เริ่มจากเวลานี้ วันนี้เถิดค่ะ
อย่าได้โทษกล่าวพ่อแม่อีกต่อไป…หากท่านอ่ า นจบแล้วอย่าลืม ส่งต่อ เ รื่ อ งราวที่ดีนี้ให้ผู้อื่น กดถูกใจ กดแ ช ร์ด้วยนะค่ะ