อย่ามัวคิดแต่อิจฉาคนอื่น เพรา ะทุกคนมีความสำคัญ ไม่เหมือนกัน
อย่ามัวคิดแต่อิจฉาคนอื่น เพรา ะทุกคนมีความสำคัญ ไม่เหมือนกัน
ในคืนวันหนึ่ง แม่กุญแจได้บ่นให้ลูกกุญแจฟังว่า “ฉันต้องถูกล็อคไว้ที่บ้านไม่ได้ไปไหน
แต่เธอน่ะไปไหนเจ้านายก็เอาไปด้วย ฉันอิจฉาเธอจริงๆ เลย”
ลูกกุญแจเถียงกลับไปว่า “เธอนั่นแหละที่โชคดี
ได้อยู่กับบ้านทุกวันอย่างสบายๆ ไม่ต้องตากแดดตากฝน ฉันละอิจฉาเธอจริงๆ ”
อยู่มาวันหนึ่ง หลังจากเจ้าของบ้านออกไปทำธุระ แต่ไม่ได้เอาลูกกุญแจไปด้วย
มันจึงสบโอกาสแอบซ่อนตัวเองไว้ไม่ให้ใครรู้
หลังจากเจ้าของบ้านกลับมาถึงบ้าน หาลูกกุญแจอย่างไรก็หาไม่เจอ
อารมณ์โมโห ก็เลยทุบแม่กุญแจทิ้ง จากนั้นก็เอาไปทิ้งในถังขยะ
เมื่อเดินเข้าบ้าน เห็นลูกกุญแจตกอยู่ใต้โต๊ะ ก็สบถออกมาว่า
“แม่กุญแจก็เสียไปแล้ว มีเธอไปก็ไม่มีประโยชน์” พูดเสร็จ เขาก็โยนลูกกุญแจทิ้งลงถังขยะ
ในถังขยะ แม่กุญแจและลูกกุญแจได้แต่ทอดถอนใจ แม่กุญแจจึงเอ่ยขึ้นว่า
“เ พราะเราไม่เห็นคุณค่าของตัวเอง กลับเอาแต่อิจฉากัน เรื่องมันจึงจบแบบนี้”
ในขณะที่คุณอิจฉาคนอื่น คนอื่นก็อาจจะกำลังอิจฉาคุณเช่นเดียวกัน
“อิจฉามิสู้ชื่นชม ร่วมมือ สนับสนุนซึ่งกัน” เ พราะต่างคนต่างมีคุณประโยชน์ใช้สอยที่ต่างกันไป
รถยนต์คันหนึ่ง หากน็อตเล็กๆ ตัวหนึ่งหายไป อาจนำมาซึ่งความเสียหายใหญ่หลวง
“อย่าดูแคลนงานที่ตัวเองทำ ทุกคนล้วนมีความสำคัญ แตกต่างกันไป”